साधारण _sādhāraṇa

साधारण a. (

-णा or

-णी f.)

1 Common (to two or more), joint; साधारणो$यं प्रणयः Ś.3; साधारणो भूषणभूष्यभावः Ku.1.42; R.16.5; V.2.16.

-2 Ordinary, common; साधारणी न खलु बाधा भवस्य Aśvad.1.

-3 General, univer- sal; यत्सप्तान्नानि मेधया तपसाजनयत् पिता । एकमस्य साधारणम् Bri. Up.1.5.1.

-4 Mingled, mixed with, in common with; उत्कण्ठासाधारणं परितोषमनुभवामि Ś.4; वीज्यते स हि संसुप्तः श्वाससाधारणानिलैः Ku.2.42.

-5 Equal, similar, like.

-6 (In logic) Belonging to more than one instance alleged, one of the three divisions of the fallacy called अनैकान्तिक q. v.

-7 Occupying a middle position, mean.

-णम् 1 A common or general rule, a rule or precept generally applicable.

-2 A generic property.

-Comp. -देशः a wild marshy country.

-धनम् joint property,

-धर्मः 1 a common or universal duty; (अहिंसा सत्यमस्तेयं शौचमन्द्रियनिग्रहः । दमः क्षमार्जवं दानं धर्मं साधारणं विदुः ॥).

-2 the common duty of procreation; (प्रजनार्थं स्त्रियः सृष्टाः संतानार्थं च मानवाः । तस्मात् साधारणो धर्मः श्रुतौ पत्न्या सहोदितः ॥).

-पक्षः 1 common party.

-2 the mean.

-स्त्री a common woman, harlot, prostitute.